دارچین: کار می‌تواند صبر کند، یاد بگیرید چطور هنگام بیماری خودتان را در الویت قرار دهید. ساعت 10 شب است. هنوز در اداره‌تان هستید و دارید به یک ایمیل پاسخ می‌دهید. یادتان نیست آخرین بار کی ورزش کرده‌اید، حتی به خاطر ندارید ناهار چه خورده‌اید. صبر کنید، اصلا ناهار خوردید؟ و پشت گلویتان سوزشی احساس می‌کنید که می‌گوید آنچه اطرافتان اتفاق می‌افتد دارد رویتان اثر می‌گذارد. این حالت به نظرتان آشناست؟
در محیط کاری سریع و رقابتی امروز، به واقعیات اقتصادی اهمیت ندهید، خیلی راحت می‌توانیم کارمان را به سلامت روحی و جسمی‌مان ارجحیت دهیم. علاوه بر این واقعیت این است که ما هدف، حس تکامل و هویت خود را در کارهای روزمره‌مان پیدا می‌کنیم. بنابراین وقتی کارمان هشت ساعت و یا بیشتر از وقت روزمان را می‌گیرد، می‌تواند به سرعت به مرکز زندگی‌مان تبدیل شود. اما چه زمانی کار می‌تواند از مرزها عبور کرده و برای سلامت‌مان مضر شود؟
فرسودگی شغلی چیست؟
بر اساس گفته یک سازمان غیرانتفاعی به نام HelpGuide فرسودگی شغلی خستگی ذهنی، جسمی یا احساسی است که در اثر غرق شدن در نیازهایی که بی‌پاسخ می‌مانند و یا دائما به سختی برآورده می‌شوند به‌وجود می‌آید.
عواملی که می‌توانند موجب فرسودگی شغلی شوند شامل محل کار بی‌ثبات و ناکارآمد، انتظارات نامعقول و یا دائما در حال تغییر کارفرما و ساعات کار طولانی است که موجب می‌شود زندگی اجتماعی و نیازهای شخصی‌تان را نادیده بگیرید.
اگر فرسودگی شغلی نادیده گرفته شود، باعث می‌شود به توانایی‌هایتان شک کنید، احساس کنید از زندگی دورافتاده‌اید و خیلی از انگیزه‌هایی که موجب موفقیت‌تان در شروع کارتان می‌شود را از دست دهید.
چه باید کرد؟
توجه نکردن به یک مشکل مربوط به سلامت ذهنی، جسمی یا احساسی به ندرت موجب از بین رفتن آن می‌شود، این کار فقط مشکل را بیشتر می کند. با این حال، استراحت کوتاه هر زمان که به آن نیاز دارید باعث می‌شود اطمینان حاصل کنید که پس از بازگشت می‌توانید نیازهای کارتان را برآورده سازید و پس از آن بتوانید به کار عادی‌تان ادامه دهید.
اگر احساس بیماری می‌کنید و یا به یک روز استراحت برای سلامتی ذهنتان نیازمندید احساس گناه نکنید. باور داشته باشید که حق دارید سلامت باشید و الویت اصلی‌تان سلامتی است نه اثبات این موضوع به همکارانتان که شما از جنس آهنید.
نظر خود را ارسال کنید